نگاهی به کرامات امام موسی کاظم (ع) / چرا به امام هفتم بابالحوائج میگویند؟
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۳۲۴۹۰
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، امروز بیستم ماه ذیالحجه مصادف است با سالروز ولادت هفتمین چراغ امامت و ولایت یعنی امام موسی کاظم علیهالسلام. امام موسی کاظم علیهالسلام در سال ۱۲۸ قمری، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد و در سال ۱۴۸ قمر پس از شهادت پدرش، امام صادق علیهالسلام به امامت رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در همین رابطه، حجت الاسلام رضا محمدی کارشناس مذهبی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز در باب کرامات امام موسی بن جعفر (ع) اظهار کرد: این امام بزرگوار در زمان خودشان از هر حیث در اوج فضایل انسانی قرار داشتند و دانشمندان اهل سنت نیز به این موضوع اذعان داشتهاند. به عنوان مثال یکی از دانشمندان متعصب اهل سنت است میگوید امام موسی کاظم (ع) وارث علوم پدر خود و دارای فضل و کمال او بود و از آنجایی که در برخورد با مردم گذشت و بردباری به وی لقب کاظم را دادهاند.
کارشناس مذهبی تاکید کرد: امام کاظم(ع) عابدترین، بهترین و سخاوتمندترین و بسیار کریمالنفس در میان مردم عصر خویش بود. ایشان اهل عبادت، راز و نیاز و اهل معنویت بود و در زمان امامت ایشان در زمینه بخشش هیچ کس به پای این حضرت نمیرسید.
وی ادامه داد: همچنین یکی از مذهبشناسان عرب در این زمینه میگوید امام موسی کاظم به دلیل کوشش و تلاشی که در عبادت داشت به عبد صالح معروف بود.
محمدی همچنین در پاسخ به این سوال که چرا به امام موسی کاظم(ع) لقب بابالحولج دادهاند، گفت: به این دلیل که هر کس به امام مراجعه میکرد چه از نظر مالی و چه از نظر علمی، معرفتی و سایر مشکلاتی که داشت حاجتش برآورده میشد یعنی هر مشکلی که داشتند امام موسی کاظم میتوانست در حل آن مشکل یاریرسان باشد.
کارشناس مذهبی عنوان کرد: همچنین بعداز شهادت ایشان توسل به امام موسی کاظم (ع) کاملا مجرب است و حاجت غالب کسانی که به ایشان متوسل میشوند برآورده میشود.
وی افزود: البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که همه ائمه (ع) بابالحوائج هستند، اما در بعضی از روایات آمده است که هر کدام از ائمه در زمینه برخی حوائج مجرب هستند مثلا امام جواد در زمینه حوائج مالی، و امام رضا(ع) در زمینه ازدواج و ... .
محمدی در پایان عنوان کرد: هر کدام از ائمه رسالتی برعهده دارند اما، امام موسی کاظم (ع) باب الحوائج عمومی است و در زمینه همه حاجتها میتوان به ایشان متوسل شد.
انتهای پیام/
کد خبر: 1148167 برچسبها اخبار روزمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: اخبار روز امام موسی کاظم علیه السلام کاظم ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۳۲۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شعر «موسی عصمتی» در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت
محمود اکرامی فر در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما درباره برنامه «سرزمین شعر» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، گفت: این برنامه شعر را به یک گفتمان عمومی و از یک گزاره محفلی به یک گزاره عمومی تبدیل کرد، به طوریکه شعر را در جامعه رواج داد و توانست دوباره به زندگی عمومی، گفتگوها و ارتباطات کلامی مردم برگرداند.
وی افزود: موسی عصمتی یکی از شاعرانی بود که بخاطر جاذبه رسانهای و شعر خوبش از او استفاده کردم و در گروه من قرار داشت. اشعار او را در صفحه مجازی ام منتشر کردم و بازخوردهای زیادی از آن گرفتم.
این شاعر و داور برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» گفت: بیش از صد هزار نفر از این صفحه من بازدید کردند و شعر این شاعر حدود ۱۰ میلیون نفر بازدیدکننده داشت. خیلیها برای ما نوشتند که با این شعر زندگی کردند و حتی به گریه افتادند. میتوانم بگویم سرزمین شعر برنامه خوبی بود و میتواند بهتر هم شود.
برنامه «سرزمین شعر» در ادامه هجدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر از ۲۶ اسفند پارسال در قالب مسابقه شعر به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت و فرصتی شد برای شنیدن اشعار جشنواره و انتخاب شاعران برتر بود. در قسمت اول این برنامه غزلی از موسی عصمتی درباره پدر و کارگران معدنعلاوه بر اینکه حضار برنامه را تحت تاثیر قرار داد، با اقبال عمومی هم همراه شد.
(پدر)
پدرم را خدا بیامرزد، مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سالهای دراز عمرش را، کارگر بود، اهل معدن بود
از میان زغال ها در کوه، عصرها رو سفید برمیگشت
سربلند از نبرد با صخره، او که خود قله ای فروتن بود
پا به پای زغال ها میسوخت! سرخ می شد، دوباره کُک میشد
کورهای بود شعلهور در خود،کورهای که همیشه روشن بود
بارهایی که نانش آجر شد، از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش، یکی دوتا که نبود! دردهایش هزار خرمن بود
از دل کوه های پابرجا، از درون مخوف تونل ها
هفت خوان را گذشت و نان آورد، پدرم که خودش تهمتن بود
پدرم مثل واگنی خسته، از سرازیر ریل خارج شد
بی خبر رفت او که چندی بود، در هوای غریب رفتن بود
مردِ دشت و پرنده و باران، مردِ آوازهای کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد، کارگر بود، اهل معدن بود